Beyaz ekmek çölyak hastalığı yapıyor

Halkın ana besin kaynağı, sofraların olmazsa olmazı ekmekteki düşük tipli un sağlık için tehlike arz ediyor. Uzmanlara göre ekmekte kullanılan unun kalitesi düştükçe tedavisi mümkün olmayan hastalıklara da davetiye çıkarıyor. Kişi başı yıllık ekmek tüketiminde dünya birincisi olan Türkiye için bu durum büyük risk oluşturuyor. Türk gıda kodeksine göre fırıncılar 550-650-850 tip numaralı unları kullanıyorlar. 850 tip ‘esmer un’ diye tabir ediliyor. Ve en kalitelisi. Kepekli hariç diğer ekmeklerde rengin koyu olması çok önemli. Renk beyazlaştıkça kalite düşüyor ve tüketici büyük hastalık riskleriyle karşı karşıya gelebiliyor. Türkiye Un Sanayicileri Derneği Başkanı Erhan Özmen fırıncıların neden beyaz un tercih ettiğini şöyle özetliyor: “Fırıncılar fiyatı ucuz olduğu için çoğunlukla düşük tip numaralı unları kullanıyorlar. Bunun sebebi kül değerinin fazla olması.’’

HASTALIKLARI ARTIRIYOR

Prof. Dr. İbrahim Saraçoğlu ise düşük tip numaralı unlarda ise en yüksek ‘glüten’ miktarı vardır” diye uyarıyor. Laboratuar ortamında 405 tip numaralı undan 100 gram yakılınca geriye 405 miligram mineral kaldığını belirten Prof. Saraçoğlu, mineral değerinin tip numarasının artmasıyla çoğalacağını belirtti. Saraçoğlu, düşük tip numaralı unların giderek sayıları artan ‘Çölyak’ hastalığına sebep olduğunu belirtti. Genç yaşlarda çocuklarda ortaya çıkan diyabet 1 ve şeker hastalığının kaynakları arasında görülmeye başlandığını belirterek çocukların tip numarası düşük olan unlardan yapılan mamulleri tüketmemelerini tavsiye etti. Saraçoğlu, unlardaki tip numarasının artmasını buğdayın dış kabuğunun ne kadar çok kullanıldığına bağlı olduğunu söyledi. Tip numarasının küçükten büyüğe giderken ekmeğin renginin esmerleştiğini söyledi

Fırıncıların düşük tip numaralı un kullanmasının nedenini çok erken pişmesine bağlayan Saraçoğlu, tip numarası yükseldikçe ekmeğin geç piştiğini de sözlerine ekledi.

ÇÖLYAK HASTALIĞI NEDİR?

Çölyak hastalığı bir ince bağırsak alerjisidir. Bu alerji; buğday, arpa, yulaf, çavdar gibi tahılların içinde bulunan glüten ismi verilen proteine karşı ince bağırsağın ömür boyu sürecek bir hassasiyet göstermesi olarak tanımlanır.