Kovulduğu dergiye kapak olan kız..

Hıncal Uluç'un Sabah Gazetesi'ndeki köşe yazısı;

Aktüel'in kapağında Ayşe vardı geçen hafta.. Ayşe Özyılmazel .. Genç ve başarılı bir kadın gazeteci olarak o kapağa yerleştirilmişti.. Kovulduğu derginin kapağına.. Film hikayesi gibi değil mi?.. Öyle.. O zaman anlatalım..

Erkekçe yıllarında, yazı işleri müdürümüz Ali'nin ve benim yakın arkadaşım Neco ara sıra ziyaretimize gelir, gelirken de Gelişim'in sevgilisi olan iki kızını getirirdi. İlkokul çağındaki Zeynep ile Ayşe.. İkisi de öyle tatlı, öyle şirin kızlardı ki, Yandın derdim Neco'ya.. Bunlar büyüsün, iki afet olur, senin başını nasıl ağrıtırlar.. Büyüdüler kızlar.. Günay'da gördüm bir gece.. Babaları ile birlikte şova çıkıyorlardı. Harika bir Aile gösterisi idi.. Tadında kaldı.. Uzun süre haber almadım onlardan.... Sonra bir gün rastlaştık.. Ayşe'nin elinde bir defter.. Günlük gibi bir şey.. Bir göz attım.. Nasıl akıcı, nasıl rahat, nasıl keyifli bir üslupla anlatıyor yaşadıklarını.. Bugünden itibaren yaşadıklarını benim için yaz getir dedim.. Bir bakalım hele.. Sende çok iş var.. O arada anladık ki, Zeynep de yazıyor.. Sen de o zaman dedim.. Bir hafta, 10 gün falan.. İki dosya geldi iki kızdan.. Okumaya doyamadım.. Bayıldım.. Hemen aldım, doğru gazetenin ilgililerine.. İşte iki müthiş kız.. Değerlendirin bakalım dedim.. Aylar geçti, ses seda yok.. Ses seda olmadığı halde Ayşe yazıp yazıp bana getirmeye devam ediyor. Zeynep kısa yoldan caydı.. Ayşe'nin yazıları giderek daha çarpıcı hal alıyor.. Bu defa gidip de Ne oldu bu kızın yazıları demedim. Başka karar verdim.. Madem gazete kullanmıyor, ben kullanacağım..Okurun ilgisini çekecek kesin.. Ayşe yazılarını günlük gibi yazıyor ya.. Ayşe'nin Günlüğü diye başlık koyacağım.. Ama o sıralar Ayşe Arman fırtınası esiyor.. Yanlış benzetmelere, tatsız imalara sebep olabilir.. Takma isim kullanacağım dedim Ayşe'ye.. Sevgi'nin Günlüğü oldu yazıların adı ve daha ilk günden beklediğim ilgi geldi.. E mail yağıyor okurdan.. Kim bu kız?.. Nerden çıktı diyenler, ilanı aşk edenler.. Bir hayli gittik.. Gazete içinden hala ses yok.. Bir gün Mahmut Övür geldi odama.. Aktüel'e yönetici olmuş.. Hıncal Ağabey, izin verirsen, senin köşedeki Sevgi'yi Aktüel'e almak istiyorum dedi.. Tabii dedim.. Kız bedavaya yazmaktan bir hal oldu. Hiç değilse profesyonelliğe geçer.. Ayşe Aktüel'de başladı.. İki sayfası var.. Çok daha geniş alanda, çok daha keyifli at oynatıyor.. Derken Aktüel'de yönetim değişikliği oldu. Mahmut gitti, Mansur Forutan geldi.. Ayşe de tanıyor onu, ben de.. Bir gün üçümüz oturduk.. Mansur dedim, Bu kız yetenek dolu.. O iki sayfanın dışında da kullan. Konu ver yazı çıkarsın, gönder röportaj yapsın.. Bunun mayası gazetecilik.. Eti senin, kemiği benim.. Mansur fazla ses etmedi. Niye etmedi az zamanda anladık.. Kızın iki sayfasını bire, maaşını da yarıya indirmiş.. Derhal istifa et dedim.. Bu gazetecilik dilinde 'Seni istemiyorum, efendilik sende kalsın' demektir. Kibar şekilde kovmaktır.. Ayşe istifasını verdi, Mansur keyifle kabullendi.. Peki şimdi ne olacak?.. Bir 90 Dakika öncesi lafı açıldı.. Haşmet Ben de okuyorum yazılarını.. Çok güzel yazıyor. Onu Haftalık'a alabiliriz. Bana gelsin. Özgür'e (Haftalık Yayın Müdürü Özgür Yici) tanıştırırım dedi.. Hemen yolladım.. Beklediğim sonuç çıkmadı, başka sonuç çıktı.. Ayşe ile Haşo birbirlerine aşık oldular.. Ayşe'yi tekrar köşeme aldım.. Yazılarını yayınlıyorum.. Bir gün Dinç Bey daldı odama.. Babadan gazeteci.. Babı Ali'nin meslekten yetişen son gazeteci patronu.. Yahu bu senin köşende yazan kız bir harika.. dedi. Genç okuyucuları bağlamak için müthiş olur.. Ona köşe verelim. Ergun Babahan o zaman yayın yönetmeni.. Konuşmuş.. Verdiler.. Günaydın'da köşe sahibi oldu Ayşe.. Ve bu köşe fevkalade ilgi çekince, Ayşe en çok okunan yazarlardan biri, gençlerin sevgilisi olunca, kovulduğu Aktüel'e kapak olarak döndü geçen hafta..

Köşe Ayşe'nin yeteneklerini sınırlıyor.. Daha olduğunun onda birini gösterdi. Bu gazete onu, gazeteci olarak işe yollamalı.. Haber hikayeleri yazmalı, uzun uzun, gittiği, yaşadığı olayları anlatmak için.. Röportajlar yapmalı.. Ayşe tepe tepe kullanılmalı.. Köşe ona dar..

Sevgili Ayşe,

Geçen hafta yaşlı bir meslekdaşının bunalımının kurbanı oldun. Hakkında çok ağır bir yazı yazıldı.. Sakın ha seni etkilemesin.. Sakın ha, bu içtenliğini, bu candanlığını kaybetme.. Böylesi saldırılar sakın seni değiştirmesin.. Seni Ayşe yapan özelliklerinin hiç birinden vazgeçme.. Hesaplı konuşmaya, hesaplı yazmaya kalkışma sakın..

İçinden geldiği gibi konuşmaya, içinden geldiği gibi yazmaya, bıcı bıcı olmaya devam et..

Yolundan saparsan, hasta ruhlar zafere ulaşmış olurlar..

Seni keyifle okumaya devam edeceğiz..

Ve ben gazetecilik yolunda ilerlemeni gururla izleyeceğim, seni keşfeden ve ısrarla destekleyen ağabeyin olarak..